Zadanie 4 (0-1 pkt)

Sole Tuttona są podwójnymi solami, które można zapisać wzorem ogólnym:
M’2M’’(X)2
· 6H2O.

M’ oznacza jednododatni kation, którym może być: K+, Rb+, Cs+, NH4+, Tl+ (Na+ i Li+ są „za małe”), a M’’ oznacza dwudodatni kation, którym mogą być: Mg2+, V2+, Cr2+, Mn2+, Fe2+, Co2+, Ni2+, Cu2+, Zn2+, Cd2+. Symbolem X oznaczono dwuujemne aniony, którymi mogą być: SO42-, SeO42-, CrO42-. Jedną z takich soli jest np. K2Zn(SO4)2 ∙ 6H2O.

Sole Tuttona są w wodzie dobrze rozpuszczalne, a podczas rozpuszczania ulegają dysocjacji elektrolitycznej na wszystkie kationy i aniony, z których zbudowana jest ich jonowa sieć krystaliczna. Dodatkowo powstające w wyniku dysocjacji elektrolitycznej jony mogą ulegać reakcjom hydrolizy dokładnie tak samo, jak w przypadku soli prostych.

Jaki będzie odczyn wodnego roztworu soli Tuttona: K2Zn(SO4)2 · 6H2O ?

Odpowiedź uzasadnij odpowiednim równaniem reakcji w formie jonowej.

Odczyn roztworu:………………………………………………………………………………

Równanie reakcji:

………………………………………………………………………………………………….…….

Zadanie 3 (0-1 pkt)

Sole Tuttona są podwójnymi solami, które można zapisać wzorem ogólnym:
M’2M’’(X)2
· 6H2O.

M’ oznacza jednododatni kation, którym może być: K+, Rb+, Cs+, NH4+, Tl+ (Na+ i Li+ są „za małe”), a M’’ oznacza dwudodatni kation, którym mogą być: Mg2+, V2+, Cr2+, Mn2+, Fe2+, Co2+, Ni2+, Cu2+, Zn2+, Cd2+. Symbolem X oznaczono dwuujemne aniony, którymi mogą być: SO42-, SeO42-, CrO42-. Jedną z takich soli jest np. K2Zn(SO4)2 ∙ 6H2O.

Sole Tuttona są w wodzie dobrze rozpuszczalne, a podczas rozpuszczania ulegają dysocjacji elektrolitycznej na wszystkie kationy i aniony, z których zbudowana jest ich jonowa sieć krystaliczna. Dodatkowo powstające w wyniku dysocjacji elektrolitycznej jony mogą ulegać reakcjom hydrolizy dokładnie tak samo, jak w przypadku soli prostych.

Napisz równanie dysocjacji elektrolitycznej soli Tuttona, której wzór zapisano poniżej.

K2Zn(SO4)2 → ………………………………………………………………………………….

Zadanie 1 (0-1 pkt)

PET – pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography) jest jedną z technik obrazowania tkanek żywego organizmu (np. człowieka) w medycynie. W technice tej rejestruje się kwanty promieniowania elektromagnetycznego powstające w żywych tkankach w wyniku anihilacji (pewnego rodzaju „zobojętnienia”) par elektron-pozyton. Elektron do anihilacji pochodzi tutaj z materii tkanki pacjenta, natomiast pozyton pochodzi z substancji β+ promieniotwórczej, celowo dostarczanej do określonych tkanek. Podana substancja promieniotwórcza ulega rozpadowi beta plus, emitując pozytony (niebędące normalnie składnikami naszej koinomaterii). Produktem przemiany beta plus jest nuklid pierwiastka o liczbie atomowej o jeden mniejszej niż substrat i o takiej samej liczbie masowej, co substrat. Drugim substratem jest pozyton – antycząstka w stosunku do elektronu o liczbie masowej równej zero i liczbie atomowej równej 1. Trzecią cząstką elementarną powstającą w wyniku tej przemiany jest neutrino elektronowe, które na potrzeby matury z chemii pomijamy w równaniu reakcji (w dokładniejszych rozważaniach ze względu na prawo zachowania pędu trzeba ją uwzględniać). Jak wykazały praktyki ta metoda obrazowania jest niezwykle czuła, a podawana substancja promieniotwórcza, ze względu na krótki czas połowicznego rozpadu praktycznie nieszkodliwa dla pacjenta. W badaniach, jako substancję beta plus promieniotwórczą wykorzystuje się między innymi nuklid 18F (precyzyjniej deoksyglukoza znakowana tym izotopem) o czasie połowicznego rozpadu 110 minut.

Napisz równanie rozpadu nuklidu 18F

………………………………………………………………………………………………….

error: To dzieło jest chronione prawem autorskim!!